MηSκας!

29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018 της DEBI WILSON Από την αρχή της ΠΣ ήμουν υποψιασμένη ότι αυτό που ονομάζουμε άγχος και ανησυχία θα ήταν μεγάλο, μην πω καταστροφικό, πρόβλημα για το σώμα μου. Σε καμία περίπτωση δεν αισθάνεται κανείς άνετα όταν κατακλύζεται από ανησυχία και αγωνία, είτε έχει μια χρόνια ασθένεια είτε όχι. Το προηγούμενο σαββατοκύριακο κηδέψα το σύζυγό μου.  Όπως φαντάζεστε με την ασθένειά του και όλα αυτά ήμουν σε υπερδιέγερση. Ανέβηκε η πίεσή μου, έκλεισα ήδη ραντεβού σε καρδιολόγο, αυξήθηκαν οι σφυγμοί μου και μαζί με αυτά και η κόπωση. Όταν ανησυχώ υπερβολικά, αυτό έχει αντίκτυπο και στις σκέψεις μου. Μου είναι δύσκολο να αποφασίζω για κάτι, ακόμα και για το πιο απλό, όπως για το τι θα φορέσω. Η αίσθηση και μόνο του άγχους καταβάλλει τα πόδια μου. Σκεφτείτε ότι την ημέρα της κηδείας, από το άγχος μου δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου και αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω αμαξίδιο για να εμφανιστώ. Νομίζω ότι πλήρωσα το τίμημα για την περσινή χρονιά, λοιπόν