Σκέφτομαι ώρα πώς να ξεκινήσω αυτή την ανάρτηση. Βλέπετε, δεν έχει να κάνει με νέα θεραπεία ή κάποιο από τα συμπτώματά μας με τόσο άμεσο τρόπο. Θέλω να μοιραστώ κάτι άλλο. Ας λειτουργήσω πιο αφαιρετικά, λοιπόν. Το Κόκκινο και το Άσπρο της Ελένης Στελλάτου Μία συλλογή από 19 ασύμμετρα διηγήματα, κάθε ένα από τα οποία παγματεύονται τη φθορά του χρόνου, της ασθένειας από μία οπτική που σου αφήνει μία γλυκιά επίγευση ελπίδας. 19 ιστορίες ανθρώπων καθημερινών. Ένα βιβλίο που ξεφυλλίζοντάς το αναδίδεται το άρωμα της κανέλλας, ίσως γιατί αυτό ένιωσα εγώ στις σελίδες του. Για να είμαι σωστή το άρωμα της τσιχλόφουσκας φράουλα από το αντίστοιχο διήγημα με το αλογάκι ίσως να ήταν πιο ταιριαστό, αλλά είναι και πώς αρωματίζονται οι στιγμές μας. Μια ζεστασιά, αφήγηση ιστοριών χωρίς υπερβολές, αλλά με μέτρο και ευγένεια, όπως ακριβώς είναι κι η συγγραφέας. Το νερό λέγεται ότι είναι βασικό στοιχείο του βιβλίου. Άλλωστε η συγγραφέας κατοικεί σε μία πόλη γεμάτη νερό, το Λουτράκι. Ε...