Μιας και ξαναβρεθήκαμε, θα σας μιλήσω για την εμμηνόπαυση, γιατί πρέπει να μιλάμε για όλα τα ταμπού Μια Δευτέρα απόγευμα, ένα καθιερωμένο ραντεβού για τον ετήσιο έλεγχο. Η γραμματέας χαμογελαστή, μία γυναίκα μόνο πριν από εμένα στην αίθουσα αναμονής. Τρίβω τα χέρια μου, νοητά πάντα. "Περάστε" ακούγεται η γραμματέας, η γυναίκα σηκώνεται και προχωρά προς το γραφείου του γυναικολόγου. Προβληματισμένη μού φαινόταν, αλλά πάλι ίσως ήταν η ιδέα μου. Ίσως ήταν η αντίδιαστολή με τα χαμόγελα του προηγούμενου ζευγαριού, περίμεναν το πρώτο παιδί, κορίτσι. Έλαμπαν! Το καθιερωμένο δρομολόγιο στοχασμών διέτρεχε το βλέμμα μου και μόνη κάλυψη το χαμόγελο, αυτό που 43,44 σχεδόν χρόνια με γλιτώνει. Βλέπω την γυναίκα να βγαίνει χαμογελαστή και ετοιμάζομαι για την σειρά μου. "Μπορείτε να περάσετε" .Ξεκλείδωσαν τα μουδιασμένα πόδια μου από τον καναπέ και με οδήγησαν στην πόρτα του γραφείου του γυναικολόγου. Χαμογελαστός, νιώθεις πάντα ασφάλεια στο βλέμμα του κι έτσι μπήκα μέσα με λιγ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου