Τα γνωσιακά προβλήματα είναι αρκετά συχνά στην ΠΣ. Από τα χειρότερα συμπτώματα είναι η σύγχυση του μυαλού. Για εμένα, η σύγχυση αυτή δε σημαίνει ότι είναι αδύνατον να σκεφτώ το οτιδήποτε, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Το μυαλό μου πασχίζει να σκεφτεί τόσα πολλά την ίδια στιγμή που το κάνει πρακτικά αδύνατο για εμένα να συγκεντρωθώ σε μία μόνο σκέψη και όλο αυτό με οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο χωρίς τέλος.

Ένας από τους πλέον αγαπημένους μου τρόπους να αντιμετωπίζω τη σύγχυση αυτή ονομάζεται  «mental noting». Η ιδέα είναι πραγματικά απλή. Το «mental noting» επί της ουσίας είναι η τεχνική να δίνουμε όνομα στις ίδιες μας τις σκέψεις και να μην τις υπεραναλύουμε.

Μία σκέψη

Την επόμενη φορά που θα κάνετε κάτι καθημερινό, όπως να βουρτσίζετε τα δόντια σας, παρατηρήστε πώς περιπλανάται η σκέψη σας σε τόσα. Ξεκινάτε, σίγουρα, να σκέφτεστε τι θα φάτε για πρωινό και πριν προλάβετε να το συνειδητοποιήσετε έχετε ήδη αγχωθεί με την προθεσμία της επόμενης εβδομάδας στη δουλειά!

Φοβερό, έτσι; Αντί να είστε συγκεντρωμένοι σε αυτό και μόνο που κάνετε εκείνη τη στιγμή, ήδη έχετε πιαστεί στον ιστό των σκέψεών σας τι οποίες και δημιουργήσατε μόνοι σας! 10 λεπτά αργότερα επανέρχεστε στην πραγματικότητα και συνειδητοποιείτε ότι μόλις γεμίσατε την πιτζάμα με οδοντόκρεμα, ενώ την ίδια στιγμή κάψατε το τοστ και έχετε αργήσει για τη δουλειά. Και δεν είναι δικό σας λάθος στην πραγματικότητα, οι σκέψεις αυτές είναι ύπουλες. Οι σκέψεις αυτές αποσπούν την προσοχή σας, πολλαπλασιάζονται ραγδαία χωρίς καν να το αντιλαμβάνεστε! Ξεκινάτε να σκέφτεστε κάτι απλό και να και κάτι ακόμα και κάτι άλλο και εκεί που πάτε να σταματήσετε να σκέφτεστε, τότε είναι που τα σκέφτεστε όλα από την αρχή πάλι.

Εξουθενωτικό!

Και ακριβώς σε αυτό το σημείο βοηθάει το «mental noting».

Ο λόγος που η τεχνική αυτή λειτουργεί τόσο καλά είναι ότι σας επιτρέπει να συλλάβετε τη μικροσκοπική αυτή σκέψη πριν εκείνη προλάβει να γιγαντωθεί και να αναπαραγάγει κι άλλες σκέψεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι να συνειδητοποιήσετε εκείνη την αρχική μικρή σκέψη και να επικεντρωθείτε σε αυτή.

Αντί να αναλύετε και να αναλύετε ξανά και ξανά όλη αυτή την αλυσίδα των σκέψεων που δημιουργείται, πραγματικά μοιάζει με αυτοτιμωρία αυτό το πράγμα, μένετε στην αρχική σκέψη, της δίνετε ένα όνομα:

«Σκέψη»

Και αυτό ήταν!

Βάλατε στη θέση της την πρώτη σκέψη. Δε χρειάζεται πια περαιτέρω ανάλυση, γιατί ήδη έχετε συνειδητοποιήσει τι ακριβώς σκέφτεστε και τι δεν θα έπρεπε να σκέφτεστε! Έχετε τον πλήρη έλεγχο της αρχικής σκέψης, τι θέλετε να κάνετε με αυτή και πόσο θα τη σκεφτείτε.

Ο λόγος που αυτή η τακτική λειτουργεί είναι ότι όταν δεν αναλύετε τα περιεχόμενα της σκέψης, τότε η σκέψη αυτή χάνει τη δύναμή της, δεν έχει πια εξουσία στο μυαλό σας. Με το που προσπαθείτε να την ελέγξετε, αυτόματα δημιουργείτε μία νέα σκέψη που με τη σειρά της δημιουργεί μία άλλη. Αν, όμως, πείτε απλώς ότι είναι μία σκέψη, χωρίς να την ονομάσετε, η σκέψη αυτή δεν μπορεί να αναπαραχθεί!

Δοκιμάστε το!

 (το άρθρο θα το βρείτε στον ακόλουθο σύνδεσμο

 www.overcomingms.org)