Μιας και ξαναβρεθήκαμε, θα σας μιλήσω για την εμμηνόπαυση, γιατί πρέπει να μιλάμε για όλα τα ταμπού Μια Δευτέρα απόγευμα, ένα καθιερωμένο ραντεβού για τον ετήσιο έλεγχο. Η γραμματέας χαμογελαστή, μία γυναίκα μόνο πριν από εμένα στην αίθουσα αναμονής. Τρίβω τα χέρια μου, νοητά πάντα. "Περάστε" ακούγεται η γραμματέας, η γυναίκα σηκώνεται και προχωρά προς το γραφείου του γυναικολόγου. Προβληματισμένη μού φαινόταν, αλλά πάλι ίσως ήταν η ιδέα μου. Ίσως ήταν η αντίδιαστολή με τα χαμόγελα του προηγούμενου ζευγαριού, περίμεναν το πρώτο παιδί, κορίτσι. Έλαμπαν! Το καθιερωμένο δρομολόγιο στοχασμών διέτρεχε το βλέμμα μου και μόνη κάλυψη το χαμόγελο, αυτό που 43,44 σχεδόν χρόνια με γλιτώνει. Βλέπω την γυναίκα να βγαίνει χαμογελαστή και ετοιμάζομαι για την σειρά μου. "Μπορείτε να περάσετε" .Ξεκλείδωσαν τα μουδιασμένα πόδια μου από τον καναπέ και με οδήγησαν στην πόρτα του γραφείου του γυναικολόγου. Χαμογελαστός, νιώθεις πάντα ασφάλεια στο βλέμμα του κι έτσι μπήκα μέσα με λιγ
Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο
The Coimbra Protocol and Vitamin D Ο Δρ. Κοΐμπρα είναι νευρολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Σάο Πάολο της Βραζιλίας. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών ανέπτυξε ένα κλινικό πρωτόκολλο αντιμετώπισης των αυτοάνοσων νοσημάτων μέσω της αποκατάστασης των επιπέδων της βιταμίνης D . Η θεραπευτική του πρόταση ξεκινάει από ημερήσια πρόσληψη 40.000 IU έως και 300.000 IU βιταμίνης D . Γι αυτό το λόγο είναι μία θεραπευτική πρόταση που θα πρέπει να επιβλέπεται από το γιατρό μας. Το 1991 ο Δρ. Κοΐμπρα ξεκίνησε τη διατριβή του στο Πανεπιστήμιο Λουντ της Σουηδίας με αντικείμενο πιθανές θεραπείες για τις ισχαιμικές εγκεφαλικές βλάβες σε ποντίκια. Ήταν σημαντικό να είναι όσο πιο ενημερωμένος γίνεται σχετικά με τις τελευταίες επιστημονικές εξελίξεις στον τομέα που τον ενδιέφερε, τη νευροεπιστήμη. Τότε συνειδητοποίησε πως μεγάλο ποσοστό των ανακαλύψεων που είχαν γίνει σε πειραματικό στάδιο, αν και απέδιδαν, ούτε διαδάσκονταν στις ιατρικές σχολές, ούτε χρησιμοποιούνταν. Μέσα από τ
😉 Καλησπέρα και πάλι! Σκεφτόμουν, επειδή η ιδέα της δημιουργίας αυτού του blog ήταν για να επικοινωνούμε όσα βιώνουμε, νιώθουμε και περνάμε - είναι κοινό μυστικό πως οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε ότι "κανένας άλλος δε μας καταλαβαίνει" και είναι αλήθεια σε μεγάλο βαθμό. Θέλω να μοιραστούμε τις ιστορίες μας και, γιατί όχι, όταν μαζευτούν να τις εκδώσουμε σε ένα λεύκωμα! Σήμερα, λοιπόν, αισθάνομαι ότι θέλω εγώ να μοιραστώ τη δική μου ιστορία μαζί σας. Γιατί πρέπει να μιλάμε, πρέπει να μοιραζόμαστε και γιατί αν εμείς δεν κάνουμε το πρώτο βήμα, γιατί να το κάνει κάποιος άλλος; Γεννήθηκα το 1980, ναι ψάχνω να βρω την ημερομηνία με την μπάρα κύλισης -κάπως έτσι κατάλαβα ότι μεγάλωσα. Η γνωριμία μου με την ΠΣ έγινε 18/10/200, μία εβδομάδα μετά τα γενέθλιά μου. Επιλέγω να θεωρώ ότι αυτό ήταν το πιο σημαντικό δώρο που είχα! Βλέπετε, τότε εργαζόμουν σε μία εταιρία ως προγραμματίστρια -αυτοδίδακτη μεν, αποτελεσματική δε- και αυτό συνεπάγεται ατελείωτες ώρες εργασίας μπροστά στη
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου