Για το Μαχητή της Θλίψης! 
Η θλίψη. Έχει τόσες μορφές και τρόπους να εμφανίζεται στη ζωή μας. Εμφανίζεται ως αντίδραση μετά από ένα θάνατο, από ασθένεια, από κάποιο τραύμα στην ψυχή μας. Η θλίψη ακολουθεί τα γκρεμισμένα μας όνειρα ή τις διαλυμένες μας σχέσεις. Εντυπωσιακό είναι ότι η θλίψη, συχνά, ακολουθείται και από ένα ακόμα δυσάρεστο συναίσθημα. Η κατάθλιψη, η ανησυχία και το μετατραυματικό στρες πηγαίνουν "χέρι-χέρι" τις πιο πολλές φορές. Και αυτοί είναι μερικοί από τους "φίλους" της θλίψης. Στη δική μου περίπτωση, θρηνώ ένα χαμένο όνειρο, μία διαλυμένη σχέση και να είναι καλά το άγχος που ξέρει καλά να συγκρατεί γερά όλες εκείνες τις φοβίες, τις οδυνηρές αναμνήσεις και κάθε στιγμή που πόνεσα.
Μόλις πρόσφατα με βρήκα για ακόμη μία φορά να λιώνω στο κλάμα στο κρεβάτι μου. Δεν ήμουν πάντα πολύ καλή στην αυτοεκτίμηση, ούτε στο να αξιολογώ τα συναισθήματά μου, ακόμα κι όταν το ένστικτό μου μού χτυπούσε το καμπανάκι. Εκείνη τη στιμή μπήκε η μητέρα μου στο δωμάτιο και της είπα πόσο γελοία αισθάνομαι που κλαίω κι ότι θα έπρεπε να μπορώ να σταματήσω. Η μητέρα μου είναι σοφή. Μου υπενθύμισε με αγάπη ότι είναι πολύ φυσικό όταν έχω πληγωθεί, να ματώνει η πληγή αυτή δακρύζοντας. Δεν είναι κάτι παράξενο.

Τώρα θα σκεφτείτε, γιατί σας τα λέω. Δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι η δική σας θλίψη ή τι μπορεί να σας πληγώσει τόσο. Δεν ξέρω καν αν είναι απλώς θλίψη ή έχει φέρει και τους "φίλους" της μαζί στη ζωή σας. Θέλω όμως να βάλετε καλά στο μυαλό σας ότι δεν είστε μόνοι. Μπορεί να ταυτιστείτε με μία από τις ιστορίες θλίψης που υπάρχουν στη σελίδα μας  ή και να θέλετε να συμμετέχετε στη συζήτηση.Θέλω να καταλάβετε ότι είνι ΟΚ να κλαίτε. Είναι πολύ ΟΚ να πονάτε και να εκφράζετε τον πόνο σας. Είναι ΟΚ να πενθείτε, είναι φυσιολογικό. Μην ξεχνάτε ότι όταν είναι πληγωμένη η καρδιά, ματώνει δακρύζοντας!




"Παλεύω με την απώλεια. Δεν είναι πια μυστικό, άλλωστε. Έχω χύσει αρκετό μελάνι γράφοντας για το θάνατο του πατέρα μου από καρκίνο στα 20 μου. Και από τότε περνάω τη ζωή μου προσπαθώνατας να αποφύγω το θάνατο και την απώλεια σε κάθε μορφή, αλλά θάβοντας τη θλίψη μου με καταστρέφει, φοβάμαι. (...)" 

Το άρθρο καθώς και άλλες ιστορίες θα διαβάσετε στο σύνδεσμο https://themighty.com


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο